-
1 bellicum
I.In gen.A.Lit.:B.ars duellica,
Plaut. Ep. 3, 4, 14:bellicam rem administrari majores nostri nisi auspicato noluerunt,
Cic. Div. 2, 36, 76; Hor. C. 4, 3, 6; Suet. Calig. 43:disciplina,
Cic. N. D. 2, 64, 161:jus,
id. Off. 3, 29, 107:virtus,
id. Mur. 10, 22:laus,
military glory, id. Brut. 21, 84; Caes. B. G. 6, 24:laudes,
Cic. Off. 1, 22, 78:gloria,
Tac. A. 1, 52:caerimoniae,
Liv. 1, 32, 5:certamina,
Flor. 4, 12, 58:ignis,
proceeding from the enemy, Liv. 30, 5, 8:tubicen,
Ov. M. 3, 705:rostra,
Tib. 2, 3, 40:navis,
Prop. 2 (3), 15, 43:turba,
id. 3 (4), 14, 13:parma,
id. 2 (3), 25, 8: nomina, appellatives obtained by valorous deeds in war (as Africanus, Asiaticus, Macedonicus, etc.), Flor. 3, 8, 1:nubes,
the misfortune of war, Claud. Laus. Seren. 196: columella. Fest. p. 27; cf. Bellona.— Hence, subst.: bellĭcum, i, n., a signal for march or for the beginning of an attack (given by the trumpet); always in the connection bellicum canere, to give the signal for breaking up camp, for an attack, for commencing hostilities: Philippum, ubi primum bellicum cani audisset, arma capturum, at the first signal will be ready to take arms, etc., Liv 35, 18, 6:simul atque aliqui motus novus bellicum canere coepit,
causes the war-trumpet to sound, Cic. Mur. 14, 30; Just. 12, 15, 11; App de Mundo, p. 71, 37.—Trop.: idem bellicum me cecinisse dicunt. aroused, incited, Cic. Phil. 7, 1, 3.—And of fiery, inflammatory discourse:II.alter (Thucydides) incitatior fertur et de bellicis rebus canit etiam quodammodo bellicum,
sounds the alarm, Cic. Or 12, 39:non eosdem modos adhibent, cum bellicum est canendum, et cum posito genu supplicandum est,
Quint. 9, 4, 11; 10, 1, 33. —Transf., poet., = bellicosus, warlike, fierce in war:Pallas,
Ov. M. 5, 46:dea,
id. ib. 2, 752; id. F. 3, 814:virgo,
id. M. 4, 754:Mars,
id. F. 3, 1:deus,
i.e. Romulus, id. ib. 2, 478:civitas,
devoted to war, Vell. 2, 38, 3.—Of animals: equorum duellica proles, * Lucr. 2, 661. -
2 bellicus
I.In gen.A.Lit.:B.ars duellica,
Plaut. Ep. 3, 4, 14:bellicam rem administrari majores nostri nisi auspicato noluerunt,
Cic. Div. 2, 36, 76; Hor. C. 4, 3, 6; Suet. Calig. 43:disciplina,
Cic. N. D. 2, 64, 161:jus,
id. Off. 3, 29, 107:virtus,
id. Mur. 10, 22:laus,
military glory, id. Brut. 21, 84; Caes. B. G. 6, 24:laudes,
Cic. Off. 1, 22, 78:gloria,
Tac. A. 1, 52:caerimoniae,
Liv. 1, 32, 5:certamina,
Flor. 4, 12, 58:ignis,
proceeding from the enemy, Liv. 30, 5, 8:tubicen,
Ov. M. 3, 705:rostra,
Tib. 2, 3, 40:navis,
Prop. 2 (3), 15, 43:turba,
id. 3 (4), 14, 13:parma,
id. 2 (3), 25, 8: nomina, appellatives obtained by valorous deeds in war (as Africanus, Asiaticus, Macedonicus, etc.), Flor. 3, 8, 1:nubes,
the misfortune of war, Claud. Laus. Seren. 196: columella. Fest. p. 27; cf. Bellona.— Hence, subst.: bellĭcum, i, n., a signal for march or for the beginning of an attack (given by the trumpet); always in the connection bellicum canere, to give the signal for breaking up camp, for an attack, for commencing hostilities: Philippum, ubi primum bellicum cani audisset, arma capturum, at the first signal will be ready to take arms, etc., Liv 35, 18, 6:simul atque aliqui motus novus bellicum canere coepit,
causes the war-trumpet to sound, Cic. Mur. 14, 30; Just. 12, 15, 11; App de Mundo, p. 71, 37.—Trop.: idem bellicum me cecinisse dicunt. aroused, incited, Cic. Phil. 7, 1, 3.—And of fiery, inflammatory discourse:II.alter (Thucydides) incitatior fertur et de bellicis rebus canit etiam quodammodo bellicum,
sounds the alarm, Cic. Or 12, 39:non eosdem modos adhibent, cum bellicum est canendum, et cum posito genu supplicandum est,
Quint. 9, 4, 11; 10, 1, 33. —Transf., poet., = bellicosus, warlike, fierce in war:Pallas,
Ov. M. 5, 46:dea,
id. ib. 2, 752; id. F. 3, 814:virgo,
id. M. 4, 754:Mars,
id. F. 3, 1:deus,
i.e. Romulus, id. ib. 2, 478:civitas,
devoted to war, Vell. 2, 38, 3.—Of animals: equorum duellica proles, * Lucr. 2, 661. -
3 duellicus
I.In gen.A.Lit.:B.ars duellica,
Plaut. Ep. 3, 4, 14:bellicam rem administrari majores nostri nisi auspicato noluerunt,
Cic. Div. 2, 36, 76; Hor. C. 4, 3, 6; Suet. Calig. 43:disciplina,
Cic. N. D. 2, 64, 161:jus,
id. Off. 3, 29, 107:virtus,
id. Mur. 10, 22:laus,
military glory, id. Brut. 21, 84; Caes. B. G. 6, 24:laudes,
Cic. Off. 1, 22, 78:gloria,
Tac. A. 1, 52:caerimoniae,
Liv. 1, 32, 5:certamina,
Flor. 4, 12, 58:ignis,
proceeding from the enemy, Liv. 30, 5, 8:tubicen,
Ov. M. 3, 705:rostra,
Tib. 2, 3, 40:navis,
Prop. 2 (3), 15, 43:turba,
id. 3 (4), 14, 13:parma,
id. 2 (3), 25, 8: nomina, appellatives obtained by valorous deeds in war (as Africanus, Asiaticus, Macedonicus, etc.), Flor. 3, 8, 1:nubes,
the misfortune of war, Claud. Laus. Seren. 196: columella. Fest. p. 27; cf. Bellona.— Hence, subst.: bellĭcum, i, n., a signal for march or for the beginning of an attack (given by the trumpet); always in the connection bellicum canere, to give the signal for breaking up camp, for an attack, for commencing hostilities: Philippum, ubi primum bellicum cani audisset, arma capturum, at the first signal will be ready to take arms, etc., Liv 35, 18, 6:simul atque aliqui motus novus bellicum canere coepit,
causes the war-trumpet to sound, Cic. Mur. 14, 30; Just. 12, 15, 11; App de Mundo, p. 71, 37.—Trop.: idem bellicum me cecinisse dicunt. aroused, incited, Cic. Phil. 7, 1, 3.—And of fiery, inflammatory discourse:II.alter (Thucydides) incitatior fertur et de bellicis rebus canit etiam quodammodo bellicum,
sounds the alarm, Cic. Or 12, 39:non eosdem modos adhibent, cum bellicum est canendum, et cum posito genu supplicandum est,
Quint. 9, 4, 11; 10, 1, 33. —Transf., poet., = bellicosus, warlike, fierce in war:Pallas,
Ov. M. 5, 46:dea,
id. ib. 2, 752; id. F. 3, 814:virgo,
id. M. 4, 754:Mars,
id. F. 3, 1:deus,
i.e. Romulus, id. ib. 2, 478:civitas,
devoted to war, Vell. 2, 38, 3.—Of animals: equorum duellica proles, * Lucr. 2, 661.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Английский